Παναγιώτη, αν παρακολουθείς τα σεμινάρια περί μνημείων και κτιρίων από Φ.Τ. θα έχεις ήδη καταλάβει ότι αυτό επαναλαμβάνεται κάθε φορά απ' όλους (όχι μόνο από τον Συρμακέζη ως διδάσκοντα του Μεταπτυχιακού του Δομοστατικού Σχεδιασμού και της Προστασίας Μνημείων Β' Κατεύθυνσης, αλλά και από την Βιντζηλαίου, Τάσιο κλπ). Αυτό ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως ισχύει. Μας το έχουν πει πάμπολλες φορές στο μεταπτυχιακό της Προστασίας Μνημείων. Αν κάποιος ανοίξει και διαβάσει τον Ευρωκώδικα, θα καταλάβει (έστω και με ένα πρόχειρο διάβασμα, "διαγωνίως") ότι αναφέρεται ΜΟΝΟ σε νέες κατασκευές. Απλά, λόγω της έλλειψης νομοθετικού πλαισίου, προσπαθείς κάπου να "ακουμπήσεις" και να προσεγγίσεις με σχετική ακρίβεια το όλο θέμα του ελέγχου υφιστάμενης κατασκευής (π.χ. για το ασβεστοκονίαμα που ανέφερα παραπάνω, μίλησα για 1-1,5Mpa ακριβώς επειδή η ελάχιστη κατηγορία είναι Μ1-Μ2 στον ΕΚ6 / πάντα για νεόδμητα, Neubauten που λένε και οι φίλοι οι Γερμαναράδες). Κάτι πρέπει να προφασιστείς για να αποκτήσει ένα επιστημονικό υπόβαθρο η όλη μελέτη - ανάλυσή σου. Γι' αυτό μίλησα εναλλακτικά και για άλλους τύπους που χρησιμοποιούνται ΕΞΙΣΟΥ με αυτούς του Ευρωκώδικα. Αν κάποιος π.χ. θέλει να το ψάξει περισσότερο το θέμα, θα αντιμετωπίσει ιδιαίτερες δυσκολίες σε πολύ συγκεκριμένα κομμάτια :

π.χ. Χαρακτηριστική αντοχή (θλιπτική) τοιχοποιίας : Ο ΕΚ6 τη δίνει ως fkw = K x fbc^(0,65) x fmc^(0,25) (αλλού το 'χω δει και με συντελεστές 0,70 και 0,30 και άλλα πολλά). Αν προσπαθήσεις κάπου να ενσωματώσεις ποιότητα δόμησης, θα δεις ότι σε κανένα σημείο του τύπου δεν εμπλέκεται αυτή (το Κ αναφέρεται ΜΟΝΟ στην πλέξη των λιθοσωμάτων και στο πάχος των αρμών). Πως άραγε μπορεί κανείς να εντάξει υπολογισμό για αργολιθοδομή σε αυτόν τον τύπο ; Δεν γίνεται. Εναλλακτικά όμως, αν ψάξεις από τους τύπους Τάσιου - Χρονόπουλου, παλαιών DIN (αναφέρομαι μόνο στον υπολογισμό της αντοχής και όχι των επιτρεπομένων τάσεων που δεν είναι πια σε ισχύ), θα δεις ότι γίνεται. Επομένως, προσωπική άποψη : συνδυάζεις πολλά πράγματα μαζί, προκειμένου να καταλήξεις σε σχετικά αξιόπιστα αποτέλεσματα. Βέβαια, υπάρχει πάντα η εναλλακτική των πειραματικών δεδομένων, αλλά το θέμα είναι ποιος πληρώνει.

Αυτό είναι το όλο κόνσεπτ μέχρι στιγμής.